Zaburzenia odżywiania
PSYCHOTERAPIA ZABURZEŃ ODŻYWIANIA
Określenie zaburzeń odżywiania obejmuje szerokie spektrum problemów – od przyjmowania nadmiernych ilości jedzenia i oczyszczania organizmu celem uniknięcia przebrania na wadze( bulimia) do drastycznego ograniczania jedzenia z głodzeniem włącznie (anoreksja).
Bulimia – jest związana z cyklem napadów objadania się, po których osoba chora za wszelką cenę próbuje obronić się przed przyswojeniem nadmiernej ilości kalorii a w konsekwencji – przed przytyciem. Sposobem jest prowokowanie wymiotów, stosowanie środków przeczyszczających, forsowne ćwiczenia fizyczne.
Osoba chora na bulimię nie jest w stanie kontrolować żadnego w elementów cyklu: ani napadów objadania się ani reakcji przeczyszczania. W zależności od stopnia nasilenia objawów epizody objadania i wypróżniania mogą pojawiać się kilkukrotnie w ciągu dnia i pochłaniać kilka godzin. Staje się to swoisty, niszczący nawyk.
Dodatkowo osoby z bulimią przeżywają poczucie winy, wstydu, bezradności. Świadomość utraty kontroli wzmacniania przeżywanie lęku i niepokoju. Jako konsekwencja zmagań bulimią często pojawia się depresja.
Bezpośrednie konsekwencje – poza obniżeniem jakości życia, samopoczucia w kontakcie ze sobą i innymi ludźmi dotykają sfery zdrowotnej. Wymiotowany kwas żołądkowy nasila próchnicę zębów, wiele kobiet z bulimią ma zaburzenia cyklu miesięcznego, zaburzona jest równowaga elektrolitów regulujących pracę serca i ostatnie doprowadzić do jego uszkodzenia.
Terapia bulimii przynosi bardzo dobre rezultaty. Pierwszą zmianą jaką osiągamy jest zatrzymanie cyklu objadania się i przeczyszczania. Ale to tylko pierwsza część terapii. Jeżeli zmiana ma być trwałą, docieramy do źródeł osobistych problemów, które dały swój wyraz w postaci bulimii właśnie. Dopiero przepracowanie tych trudności, często związanych z bolesnymi zdarzeniami przeszłości pozwala na zaakceptowanie obrazu siebie nie tylko w sferze fizycznego wyglądu ale jako osoby, która jest czymś znacznie cenniejszym niż liczba, którą pokazuje waga…